16.12.08

YABANİ OTLAR


kimse yalnız kalmak istemez
belki ben de sırf bu yüzden
inanmak istedim sana
kimse mutsuz olmak istemez
bilmem ki sen ne sebepten
çok yalan söyledin bana
az sulanmış topraklarda
duygular yeşermezmiş
kupkuru kalplerde sadakat
değersizmiş
sana yaklaşmak ne mümkün
yabani otlardan
dikenli dallardan
sen aynı anda birkaç kalple
oynarken
boğuşup durursun yarattığın
kaosta
belki yalnızlık korkundan
belki de
içini acıtan neyse işte onu
unutmak için
ben anladım seni kazanmak
kaybetmekmiş
zaten aşk mutsuzlukla
sevişirmiş
az sulanmış topraklarda
duygular yeşermezmiş
kupkuru kalplerde sadakat
değersizmiş.
sana yaklaşmak ne mümkün
yabani otlardan
dikenli dallardan.....

'az sulanmış topraklarda duygular yeşermezmiş kupkuru kalplerde sadakat değersizmiş '

'ben anladım seni kazanmakkaybetmekmişzaten aşk mutsuzlukla sevişirmiş '


çok güzel bir şarkı yaa muhakkak dinlemeli herkes yani bence şahsi fikrim ben bayıla bayıla dinliyorum :))

15.12.08

ÇOK İHMAL ETTİM !!!


Çok ihmal ettim gerçekten herşeyi herkesi .... ne kadar uzun zaman olmuş bloğumu açmayalı ...hoş yazamıorum da ztn eskisi gibi duygusallık adına hiç birşey kalmadı ben de ... donuklaştım sanki ruhsuzlaştım .. eskiye dair hiçbirşey kalmadı sanki acı ve mutsuzluktan başka ... gitmesini yok olmasını istediğim 2 şey nedense bana inat olsun die hep yanı başımda ...başa çıkamıorum artık ,yorulduğumu hissediyorum ... bazen insanları izliyorum,dışarıyı izliyorum,hayatı izliyorum küçücük odamın penceresinden ve gördüğüm herşey nedense ya siyah ya da gri,arada bir görüntü kayıyor eski türk filmlerindeki gibi ...geçmişi özlüyorum delicesine,önüme değil de hep arkama bakıyorum o nedenle hep takılıp düşüyorum sanırım ... her düşüşümde daha çok canım acıyor,etrafıma bakıyorum elimi tutup kaldıracak hiç kimseyi bulamıyorum,ağlıyorum hıçkıra hıçkıra ,yaralarımı kim saracak ,iyileşebilcek miyim bilmiyorum... keşkeleri hiç sevmem ama şu sıralar kurduğum tüm cümleler keşkelerle başlıyor ... ürküyorum ... kendimi tanıyamıyorum şu sıralar ... aynaya baktığımda gördüğüm yüz bana ait değil sanki ... davranışlarım,tepkilerim,hayata bakış açım,hayattan beklentilerim hepsi değişti... hoş hayattan beklentim var mı ondan da emin değilim ya neyse ... bakmayım böyle dediğime ... aslında bugün iyi bir gün upuzun bir zamandan sonra huzurla kahvaltı yapabildiğim; çayın sıcaklığını,balın tatlılığını hissedebildiğim bir gün :) hayatı ne kadar çok boşluyoruz bunu isteyerek mi yapıyoruz yoksa hayatın kendisi mi bizi buna mecbur ediyor ....şu sıralar cvp bulamadığım o kadar fazla soru var ki ,düşünmemeye karar verdim artık en iyisi bu kanımca ... bugün çocukları izlerken saklambaç oynamayı özlediğimi farkettim .... ebe saymaya başlıyor telaşlı bir koşuşturma sobelenmemek için en güzel yeri bulma savaşı ... saklansam ben de şöyle en güzel yere ve kimse bulamasa ... ah ah hayat acısıyla tatlısıyla yaşanıyor gidiyor ....

4.11.08

UZUN ZAMAN OLMUŞ....

HAKİKATEN çok uzun zaman olmuş hiçbirşey yazmadım...
yazmaya vakit bulamıyorum çünkü.. çoğu şeye vakit bulamadığım gibi .....
çocuk olmayı özledim yaa....elimde elma şekerim ve balonum.... komşunun mandalin ağacından mandalin koparmayı özledim ... yağmura soğuya aldırış etmeden pedallarını son gaz çevirdiğim mavi bisikletimi özledim....ne güzeldi o günler tüm sevdiklerim yanımdaydı... ilk önce anneannemi kaybettim :(( benim için dönüm noktası oldu... halen bazen çok özlüorum onu pamuk ninem benim :(( pamuk gibi bir cildi en önemlisi kocaman bir yüreği vardı yavru kuşuydum ben onun doyamadım çok çabuk gitti ...
hayata bir çocuk gözüyle bakmak o anı yaşamak ne güzeldi...
çok güzel bir çocukluğum vardı şanslı ve şımarık bir çocuktum
ne istesem oluyordu çünkü 2.kez sölemeden hem de.... ben de bunu çok iyi kullanıyordum .:))) keşke şimdi de olsa her istediğim her dilediğim :))
kumdan kuleler yapsam,mini mini bir kuşu kimseye aldırış etmeden yüksek sesle söleyebilsem... içimdeki kuşu uçursam salsam azad etsem...
içten gülebilsem gerçek mutluluğu yakalayabilsem....
sanki hep birşeyler eksik hayatımda...
ya da insanoğlu hakikaten doyumsuz ....
işim var iyi bir ortamım var ailem var .... peki eksik olan ne ?
bulamıyorum uzun zamandan beri bu sorunun cevabını
bulabilecek miyim bilmiyorum...
tek bir pamuk helva ve uçan balonla gerçekten mutlu olmak istiyorum
beni mutlu etmek istermisiniz acaba :))))

29.9.08

ÖZLEDİM...


aylar sonra yine rüyamdaki yüz o ... kurtulamadım etkisinden kurtulabilecek miyim bilmiyorum...özledim hem de çok özledim..... sesini duymayı,varlığını,sıcaklığını içimde hissetmeyi... nasıl da mutluydum o hayatımdayken... hiç bu kadar mutlu olmamıştım sanki... gitti ve ben artık mutluluğun ne demek olduğunu hatırlamıyorum... gülüyorum belki hatta kahkaha da atıyorum ama hepsi sanki kendimi avutmak için...

dayanamayıp o numarayı çevirdim aylar sonra... aradığınız kişiye şu an ulaşılamıyor dedi... haklıydı aradığım kişiye aylardır ulaşamıyordum ki... artık ulaşmak gibi bi umudum da kalmadı...

savaşıyorum halen kendimle beynimden kalbimden atabilmek için ... ama herşeyde o varmış gibi en küçük ayrıntıda bile hatırlıorum ... herşey insanın kendinde biter diyorlar peki bu doğruysa niye ben bitiremiyorum... düşünmekten kendime kızmaktan yoruldum artık güzel günler istiyorum gerçekten mutlu olabildiğim kahkahalarımı içten atabildiğim güzel günler...

çok mu şey istiyorum ....

22.9.08

YALNIZLIĞIM VE BEN


Yalnızlığımla başbaşayım yine hayaller ve anılarla
Yaşam mı hatırlayıp ağladığım
yalnızlığımlayım...
sadece duygularımı paylaşan kader var yanımda
yalnızlığa düşmüş bir kuş gibi,çaresiz kanadı kırık
yine de yılmadan ama gözyaşlarına yenilerek...
terkedilip bırakılan bir güvercin gibi
anılarımla ve kaderimle paylaşıyorum herşeyi
çaresizliğimi,umursamazlığımı
yalnız bırakılan fakat kimseye muhtaç olmayan
ama ağlayan..
bir dağ damacına oturmuş gece ve gündüzü düşünüyorum sadece
sadece içimi yakan ateş gibi kıvılcımlanıp
yaşadığım acı günleri yakmak istiyorum
yakmak istiyorum ki kül olup ortadan kalkdınlar diye..
beni sadece yalnızlığımla bıraksınlar diye
düşünüyorum...
seni düşünüyorum yine...
yılmadan bıkmadan
damla damla dökülen yağmurlar gibi yine yanaklarım ıslandı
yine aynı şeyler oluyor bana
ama sen beni hiç sevmedin ki...
beni yalnızlığımla başbaşa bıraktın
şimdi kuş olup uçmak isterdim bulutların üzerinde
aşağıya bakmak isterdim seni göreyim diye
sevgimin bitmediğini sana göstermek için;
sensizliğin acı yüzünü;
sevmenin şevkatsizliğini
gözyaşlarımla bile ezildiğini sana göstermek için...

21.9.08

UNUTTUM...


Unuttum ne zaman neyi yapmam gerektiğini
Aslında daha yolun başında olduğumu
Gittikçe yolun uzadığını
Önüme bir çok engelin çıktığını
Bu yolda yalnız olmadığımı UNUTTUM...

Ne zaman,nasıl davranmam gerektiğini
Kime değer vereceğimi,kimi sayıp,seveceğimi
Kimin için üzülüp,kimin için sevineceğimi UNUTTUM...

Kendim olmayı,kendim gibi davranmayı
Her normal insan gibi benim de isteklerimin olduğunu
Bu isteklerimi gerçekleştirmem gerektiğini UNUTTUM...

Yere düştüğümde beni kimsenin kaldırmayacağını
Bir daha düşmeme garantisinin olmadığını UNUTTUM...

Acıların,sevinçlerin,mutlulukların mevsimler gibi
gelip geçici olduğunu UNUTTUM...

Sıkıntıların birgün biteceğini
Hep bugünü yaşamayacağımı
Yarının olduğunu UNUTTUM...

Sevmeyi,sevilmeyi,gerçek sevginin anlamını
içten,gönülden bağlı olmayı
sevdiğinin kollarına atılamanın mutluluğunu UNUTTUM...

DAHA BU YAŞIMDA HAYATTAN ZEVK ALMAYI
VE HAYATIN ANLAMINI UNUTTUM....