29.9.08

ÖZLEDİM...


aylar sonra yine rüyamdaki yüz o ... kurtulamadım etkisinden kurtulabilecek miyim bilmiyorum...özledim hem de çok özledim..... sesini duymayı,varlığını,sıcaklığını içimde hissetmeyi... nasıl da mutluydum o hayatımdayken... hiç bu kadar mutlu olmamıştım sanki... gitti ve ben artık mutluluğun ne demek olduğunu hatırlamıyorum... gülüyorum belki hatta kahkaha da atıyorum ama hepsi sanki kendimi avutmak için...

dayanamayıp o numarayı çevirdim aylar sonra... aradığınız kişiye şu an ulaşılamıyor dedi... haklıydı aradığım kişiye aylardır ulaşamıyordum ki... artık ulaşmak gibi bi umudum da kalmadı...

savaşıyorum halen kendimle beynimden kalbimden atabilmek için ... ama herşeyde o varmış gibi en küçük ayrıntıda bile hatırlıorum ... herşey insanın kendinde biter diyorlar peki bu doğruysa niye ben bitiremiyorum... düşünmekten kendime kızmaktan yoruldum artık güzel günler istiyorum gerçekten mutlu olabildiğim kahkahalarımı içten atabildiğim güzel günler...

çok mu şey istiyorum ....

22.9.08

YALNIZLIĞIM VE BEN


Yalnızlığımla başbaşayım yine hayaller ve anılarla
Yaşam mı hatırlayıp ağladığım
yalnızlığımlayım...
sadece duygularımı paylaşan kader var yanımda
yalnızlığa düşmüş bir kuş gibi,çaresiz kanadı kırık
yine de yılmadan ama gözyaşlarına yenilerek...
terkedilip bırakılan bir güvercin gibi
anılarımla ve kaderimle paylaşıyorum herşeyi
çaresizliğimi,umursamazlığımı
yalnız bırakılan fakat kimseye muhtaç olmayan
ama ağlayan..
bir dağ damacına oturmuş gece ve gündüzü düşünüyorum sadece
sadece içimi yakan ateş gibi kıvılcımlanıp
yaşadığım acı günleri yakmak istiyorum
yakmak istiyorum ki kül olup ortadan kalkdınlar diye..
beni sadece yalnızlığımla bıraksınlar diye
düşünüyorum...
seni düşünüyorum yine...
yılmadan bıkmadan
damla damla dökülen yağmurlar gibi yine yanaklarım ıslandı
yine aynı şeyler oluyor bana
ama sen beni hiç sevmedin ki...
beni yalnızlığımla başbaşa bıraktın
şimdi kuş olup uçmak isterdim bulutların üzerinde
aşağıya bakmak isterdim seni göreyim diye
sevgimin bitmediğini sana göstermek için;
sensizliğin acı yüzünü;
sevmenin şevkatsizliğini
gözyaşlarımla bile ezildiğini sana göstermek için...

21.9.08

UNUTTUM...


Unuttum ne zaman neyi yapmam gerektiğini
Aslında daha yolun başında olduğumu
Gittikçe yolun uzadığını
Önüme bir çok engelin çıktığını
Bu yolda yalnız olmadığımı UNUTTUM...

Ne zaman,nasıl davranmam gerektiğini
Kime değer vereceğimi,kimi sayıp,seveceğimi
Kimin için üzülüp,kimin için sevineceğimi UNUTTUM...

Kendim olmayı,kendim gibi davranmayı
Her normal insan gibi benim de isteklerimin olduğunu
Bu isteklerimi gerçekleştirmem gerektiğini UNUTTUM...

Yere düştüğümde beni kimsenin kaldırmayacağını
Bir daha düşmeme garantisinin olmadığını UNUTTUM...

Acıların,sevinçlerin,mutlulukların mevsimler gibi
gelip geçici olduğunu UNUTTUM...

Sıkıntıların birgün biteceğini
Hep bugünü yaşamayacağımı
Yarının olduğunu UNUTTUM...

Sevmeyi,sevilmeyi,gerçek sevginin anlamını
içten,gönülden bağlı olmayı
sevdiğinin kollarına atılamanın mutluluğunu UNUTTUM...

DAHA BU YAŞIMDA HAYATTAN ZEVK ALMAYI
VE HAYATIN ANLAMINI UNUTTUM....