YABANİ OTLAR

kimse yalnız kalmak istemez
belki ben de sırf bu yüzden
inanmak istedim sana
kimse mutsuz olmak istemez
bilmem ki sen ne sebepten
çok yalan söyledin bana
az sulanmış topraklarda
duygular yeşermezmiş
kupkuru kalplerde sadakat
değersizmiş
sana yaklaşmak ne mümkün
yabani otlardan
dikenli dallardan
sen aynı anda birkaç kalple
oynarken
boğuşup durursun yarattığın
kaosta
belki yalnızlık korkundan
belki de
içini acıtan neyse işte onu
unutmak için
ben anladım seni kazanmak
kaybetmekmiş
zaten aşk mutsuzlukla
sevişirmiş
az sulanmış topraklarda
duygular yeşermezmiş
kupkuru kalplerde sadakat
değersizmiş.
sana yaklaşmak ne mümkün
yabani otlardan
dikenli dallardan.....

'az sulanmış topraklarda duygular yeşermezmiş kupkuru kalplerde sadakat değersizmiş '

'ben anladım seni kazanmakkaybetmekmişzaten aşk mutsuzlukla sevişirmiş '


çok güzel bir şarkı yaa muhakkak dinlemeli herkes yani bence şahsi fikrim ben bayıla bayıla dinliyorum :))

ÇOK İHMAL ETTİM !!!

Çok ihmal ettim gerçekten herşeyi herkesi .... ne kadar uzun zaman olmuş bloğumu açmayalı ...hoş yazamıorum da ztn eskisi gibi duygusallık adına hiç birşey kalmadı ben de ... donuklaştım sanki ruhsuzlaştım .. eskiye dair hiçbirşey kalmadı sanki acı ve mutsuzluktan başka ... gitmesini yok olmasını istediğim 2 şey nedense bana inat olsun die hep yanı başımda ...başa çıkamıorum artık ,yorulduğumu hissediyorum ... bazen insanları izliyorum,dışarıyı izliyorum,hayatı izliyorum küçücük odamın penceresinden ve gördüğüm herşey nedense ya siyah ya da gri,arada bir görüntü kayıyor eski türk filmlerindeki gibi ...geçmişi özlüyorum delicesine,önüme değil de hep arkama bakıyorum o nedenle hep takılıp düşüyorum sanırım ... her düşüşümde daha çok canım acıyor,etrafıma bakıyorum elimi tutup kaldıracak hiç kimseyi bulamıyorum,ağlıyorum hıçkıra hıçkıra ,yaralarımı kim saracak ,iyileşebilcek miyim bilmiyorum... keşkeleri hiç sevmem ama şu sıralar kurduğum tüm cümleler keşkelerle başlıyor ... ürküyorum ... kendimi tanıyamıyorum şu sıralar ... aynaya baktığımda gördüğüm yüz bana ait değil sanki ... davranışlarım,tepkilerim,hayata bakış açım,hayattan beklentilerim hepsi değişti... hoş hayattan beklentim var mı ondan da emin değilim ya neyse ... bakmayım böyle dediğime ... aslında bugün iyi bir gün upuzun bir zamandan sonra huzurla kahvaltı yapabildiğim; çayın sıcaklığını,balın tatlılığını hissedebildiğim bir gün :) hayatı ne kadar çok boşluyoruz bunu isteyerek mi yapıyoruz yoksa hayatın kendisi mi bizi buna mecbur ediyor ....şu sıralar cvp bulamadığım o kadar fazla soru var ki ,düşünmemeye karar verdim artık en iyisi bu kanımca ... bugün çocukları izlerken saklambaç oynamayı özlediğimi farkettim .... ebe saymaya başlıyor telaşlı bir koşuşturma sobelenmemek için en güzel yeri bulma savaşı ... saklansam ben de şöyle en güzel yere ve kimse bulamasa ... ah ah hayat acısıyla tatlısıyla yaşanıyor gidiyor ....